Woning te Amsterdam [4]

Voor het ontwerp van een woonhuis in Amsterdam zijn meerdere typologische uitgangspunten gekozen. Deze hebben tot verschillende schetsontwerpen geleidt. Het laatste en opvallendste ontwerp komt voort uit de typologische analyse van het traditionele grachtenpand.  

Karakteristiek aan Amsterdam zijn de grachten met de daarbij behorende grachtenpanden. Naast de diversiteit zit er veel samenhang in verschillende panden. Verticale oriëntatie en de driedeling in de gevelelementen zijn dit soort samenhangende kenmerken. Een andere typologische eigenschap is het onderscheid in een voor- en achterhuis. 

Historisch gezien waren grachtenpanden combinaties tussen wonen en werken. De panden bezaten een voor- en achterhuis. De begane grond van het voorhuis diende veelal als winkel met de daarbij behorende uitstraling, terwijl de begane grond van het achterhuis juist als opslag en werkplaats diende. Tevens werd het achterhuis bewoond door het personeel, terwijl de welgestelde in het voorhuis woonden. Architectonisch bezit het achterhuis daardoor een mindere uitstraling dan het voorhuis. 

1. entree, 2. keuken, 3. woonkamer, 4. garage, 5.slaapkamer, 6.badkamer, 
7. bibliotheek, 8. walk in closet, 9. studio, 10. berging, 11. werkruimte

In dit ontwerp is de woning in twee delen geknipt; het voor- en achterhuis. Door een split level toe te passen is het voorhuis hoger dan het achterhuis. Het tussenliggende atrium zorgt voor de fysieke loskoppeling. Deze dient tevens als ventilatiebuffer. 

Op de begane grond wordt het voorhuis gebruikt als entree en garage [aangezien de auto niet aan de achterzijde kan komen]. De eerste verdieping bezit een slaapkamer en badkamer [gekoppeld aan het atrium]. Op de tweede verdieping bevindt zich de studio. 

Het achterhuis huisvest de woonkamer, de logeerkamer en de bibliotheek. In het atrium bevindt zich de keuken en op de tweede verdieping een kleine werkplek. 

In het verdere ontwerpproces wordt deze typologische analyse als vertrekpunt genomen.